TROTS

Waar trots, of pride, tegenwoordig symbool staat voor een wereldwijde positieve beweging, staat het juist sinds oudsher niet alleen te boeken als één van de zeven zonden, maar zelfs – zoals Stephen Fry op humoristische wijze aan de kaak stelt[1]Stephen Fry, ‘7 Deadly Sins – als de moeder van alle andere zonden. Trots staat daarbij nagenoeg gelijk aan het ‘zelf’; je bent trots. Volgens de eigengereide Ayn Rand is trots, of zelfvertrouwen, echter (evenals een kardinale deugd, die aan de basis van eenieders leven zou moeten staan[2]Ayn Rand, ‘The Virtue of Selfishness’, 1.-The Objectivist Ethics, P.17. Ook Viktor Frankl praat over ‘trots’ kunnen zijn, wanneer je terug kijkt op de keuzes die je in jouw leven gemaakt hebt. 

MELANCHOLIE

In Kairos beschrijft Joke Hermsen de verborgen kracht van melancholie: “Hoewel de melancholie als medische aandoening – letterlijk ‘zwarte gal’ – [..] als gevaarlijk voor de gezondheid wordt beschouwd, zag Aristoteles het juist als teken van genialiteit.”

HERHALING

We moeten ons Sisyphus – een mythisch figuur die de eeuwige straf moest ondergaan een rotsblok steeds opnieuw een berg op te rollen – voorstellen als een gelukkig mens[1]Albert Camus, ‘De mythe van Sisyphus’,p.173. Herhaling komt dan ook neer op zo in je doen raken, dat moeten, willen en doen samenvallen.[2]Geert Jan Blanken, Kierkegaard, een inleiding in zijn leven en werk

Muziek

Eryka Badu – On & on
Andrew Bird – Sisyphus
Kevin Gates – Out the Mud

PIJN

‘No pain, no gain’. “What doesn’t kill you, makes you stronger”. ‘Wie mooi wil zijn, moet pijn lijden’. Dat er waarde in pijn schuilt, lijkt evident; Nietzsche duidt pijn en geluk zelfs als tweelingen. En toch lijkt er tegenwoordig steeds minder ruimte te zijn voor pijn. Pijn is zinloos[1]Byung-Chul Han, ‘De Palliatieve Maatschappij’; we verdoven liever. Het leven moet vooral fijn zijn.